به نام خدا

سلام بر دوستان و سروران ارجمند. تابستان آمده و ماه مبارک رمضان را با خود همراه دارد. امیدوارم که گرمای فصل و لطافت ماه نویدبخش روزهایی زیبا و معنوی برای همه‌ی ما باشد. خیلی وقت بود که غزل نگفته بودم. روز سوم تابستان دو غزل مهمان خاطرم بودند که یکی را تقدیم شما می‌کنم:

نمایش‌خانه

(سه شنبه 3تیر 93)

 

ساده هستی مثل مردم، ساده رازت می‌کنند           از   حقیقت    آمدی   اما  مجازت می‌کنند

قصه‌ی  کوتاه من!  در  قریه‌ی   دل‌مرده ها               تا  بخواهی زنده دل باشی درازت می‌کنند

معجز این روزها جادوی حرف مردم است                   آدمی   حالا  ولی  یکدفعه غازت می‌کنند

بندها  باز  است   اما   طاقت  پرواز   نیست             در   نمایش‌خانه   آخر   بندبازت  می‌کنند

ساختن  خوب است اما  آفرینش بهتر است           حیف  شاعر بودی  اما  شعرسازت می‌کنند

در  نمازم  از خم  ابرو سرودم، زود گفت:                عاقبت  خمهای  ابرو   بی نمازت  می‌کنند

 

 

نوشته شده در شنبه 93/4/7ساعت 3:16 عصر توسط محمدصادق خدایی نظرات ( ) |